Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ 28-29/6. Πορεία Τρίτη 28/6, Μουσείο 11πμ

Οι Διακόπτες κατεβαίνουν στην πορεία στο μπλοκ της 
Συνέλευσης Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου - Τηλεόρασης,  
Τρίτη 28 Ιούνη, στο Μουσείο στις 11πμ.

Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου - Τηλεόρασης


Αντιλαμβανόμενοι τα νέα εθνικά και διεθνή κοινωνικά και οικονομικά πλαίσια, είναι απόλυτη ανάγκη μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα να προστατευτούμε απέναντι στην τάση των εργοδοτών να ισοπεδώσουν την ποιότητα ζωής μας, και να υπονομεύσουν το μέλλον μας. Στόχος μας δεν είναι μόνο να επαναδιεκδικήσουμε αυτά που με κόπους ετών κατακτήσαμε - τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, τις δίκαιες εργασιακές συνθήκες και τις αμοιβές μας - αλλά και να οργανωθούμε σαν σώμα εργαζομένων, με βάση την αλληλεγγύη.

Δεν είμαστε σωματείο, δεν είμαστε ένα ακόμα συνδικαλιστικό σώμα, αλλά εργαζόμενοι που αντιλαμβανόμαστε την άμεση ανάγκη για ένα νέο τρόπο δράσης και αντίδρασης απέναντι στην εξαθλίωση του εργασιακού μας βίου.

Στα πλαίσια αυτής της συνέλευσης δεν υπάρχουν αρχηγοί, παρά μόνο συντονιστές της εκάστοτε συζήτησης, που κάθε φορά αλλάζουν. Δεν υπάρχουν επικεφαλείς, και προεδρεία που παίρνουν αποφάσεις. Σε κάθε θέμα που διαπραγματεύεται η συνέλευση, όλοι, νέοι και παλιοί του χώρου, οι έχοντες και οι μη έχοντες άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, έλληνες και μετανάστες, έχουν ίσο δικαίωμα άποψης, εξίσου δυνατή φωνή. Κάθε απόφαση λαμβάνεται ομόφωνα, κατόπιν εκτενούς συζήτησης και επιχειρηματολογίας, και αφού τοποθετηθούν όσοι των παρευρισκομένων ζητήσουν το λόγο.

Οι μέχρι σήμερα πρακτικές από συνδικαλιστικά σωματεία δεν υποστήριξαν το εργατικό σώμα του κινηματογραφικού και τηλεοπτικού χώρου, δεν στήριξαν τα δικαιώματά μας, δεν απαίτησαν τη δίκαιη αντιμετώπιση, δεν ολοκλήρωσαν την αποστολή τους. Εμείς είμαστε η σπονδυλική στήλη του κινηματογραφικού και τηλεοπτικού χώρου. Και εμείς οι ίδιοι πρέπει να τον υπερασπιστούμε, χωρίς να περιμένουμε πια κανέναν άλλον.

Είναι πια κατανοητό πως ο επαναπροσδιορισμός των εργασιακών μας σχέσεων μπορεί να πραγματοποιηθεί με την προσωπική δράση του καθενός από εμάς, μέσα από ένα πρίσμα αλληλεγγύης και υποστήριξης μεταξύ συναδέλφων. Να εμποδίσουμε τη συνέχιση της εκμετάλλευσης. Να συσπειρωθούμε, να ενώσουμε τις φωνές και τη δύναμή μας, να παλέψουμε ο ένας πλάι στον άλλον. Όσο πιο πολλοί είμαστε, τόσο πιο δυνατοί γινόμαστε, τόσο πιο αποτελεσματικές θα είναι οι δράσεις μας.

Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα και αυτός είναι ο στόχος της Συνέλευσης Βάσης.

Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου - Τηλεόρασης


ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΜΕ, ΟΧΙ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ

(Αναδημοσίευση από:ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ)
 
Σε μια εποχή που οι εργαζόμενοι δέχονται τη λυσσαλέα επίθεση του κεφαλαίου και προσπαθούν να συσπειρωθούν και να αντισταθούν, και την ώρα που ο αγώνας ενάντια στα νέα βάρβαρα μέτρα που περιλαμβάνονται στο «Μεσοπρόθεσμο» κορυφώνεται μέσω της 48ωρης απεργίας στις 28-29 Ιούνη (την πρώτη μετά τη Μεταπολίτευση), κάποιοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η απόφαση της ΠΟΕΣΥ για τη μη συμμετοχή των εργαζομένων στα ΜΜΕ στην 48ωρη απεργία είναι προδοτική τόσο απέναντι στις εργατικές κινητοποιήσεις που αποσκοπούν στην καθολική συμμετοχή στο δρόμο, όσο και απέναντι στην πλειοψηφία των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης που απαιτούν, ως κομμάτι της εργατικής τάξης, να συμπορευτούν δυναμικά μαζί με τους υπόλοιπους προκειμένου να αναχαιτίσουν την επίθεση του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ.

Η απόφαση της ΠΟΕΣΥ για μη συμμετοχή των δημοσιογράφων στην48ωρη απεργία ελήφθη στο όνομα της «ενημέρωσης της κοινής γνώμης» και βασίζεται στην άποψη που έχει εκφραστεί κυρίως από κάποιες αριστερές παρατάξεις της ΕΣΗΕΑ (λέγε με Συσπείρωση - Δούρειος Τύπος) και φυσικά από τους πασοκοδεξιούς.

Αντίθετα με τη ρητορική της «ενημέρωσης» και του «λειτουργήματος» που επιτελούν οι δημοσιογράφοι, στην πραγματικότητα η αποχή τους από τις κοινές κινητοποιήσεις των εργαζομένων ταυτίζεται πλήρως με τα συμφέροντα της κυβέρνησης και των εργοδοτών, αφού πλέον και τη μέρα της απεργίας ο ιδεολογικός μηχανισμός των ΜΜΕ θα τεθεί στην υπηρεσία τους. Όπως έχουμε διαπιστώσει και στο παρελθόν, η απρόσκοπτη λειτουργία των ΜΜΕ κατά τη διάρκεια των εργατικών κινητοποιήσεων όχι μόνο δεν συμβάλλει στην παρουσίαση τους αλλά, στο πλαίσιο της επιλεκτικής ενημέρωσης και του «φιλτραρίσματος» των ειδήσεων, στοχεύει στην ολοκληρωτική κατασυκοφάντησή τους.

Όπως και κάθε βράδυ από τα δελτία, οι υψηλόμισθοι αστέρες της «δημοσιογραφίας» με επιλεκτικούς καλεσμένους θα προσπαθούν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα των ληστρικών μέτρων και για τις αναγκαίες θυσίες που απαιτούνται απ’ όλους μας, φιμώνοντας και καθυβρίζοντας κάθε διαφορετική φωνή που θα καταφέρει να δει το φως της δημοσιότητας. Στο όνομα της «αντικειμενικής ενημέρωσης», η λειτουργία των ΜΜΕ κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων δεν στοχεύει μόνο στο πατρονάρισμα του πλήθους των εργαζομένων που συμμετέχουν σε αυτές. Αποσκοπεί στη δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων προκειμένου να στραφούν εργαζόμενοι εναντίον εργαζομένων.

Στην απεργία της 15ης Ιούνη η «κουκουλολογία» έδινε και έπαιρνε τη στιγμή που οι δυνάμεις καταστολής σάρωναν την πλατεία Συντάγματος, χτύπαγαν ανελέητα και έπνιγαν στα χημικά τον κόσμο που κινδύνευε να ποδοπατηθεί. Αποτέλεσμα, όσοι δεν είχαν πάει στη διαδήλωση να έχουν μια εικόνα πραγματικά αντίθετη από αυτήν που είχαν οι διαδηλωτές. Η αστυνομική επίθεση βαφτίστηκε «επεισόδια κουκουλοφόρων», οι φασίστες μετατράπηκαν σε «αγανακτισμένους που έδιωχναν τους κουκουλοφόρους», απ’ όσους ρεπόρτερ δεν έβλεπαν κουκουλοφόρους αλλά μια μεγαλειώδη συγκέντρωση αφαιρούνταν με βία ο λόγος από τους συντονιστές στο στούντιο και οι πραγματικοί κουκουλοφόροι, οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, οι απόγονοι των δοσίλογων και των γερμανοτσολιάδων, πανηγύριζαν στους δέκτες μας για τις υπουργικές τους θέσεις σε μια πιθανή κυβέρνηση συνεργασίας. Να ποια ενημέρωση «είμαστε υποχρεωμένοι να δίνουμε στον λαό».

Αντίθετα, η πραγματική ενημέρωση γινόταν και σε αυτή την διαδήλωση, όπως και σε δεκάδες άλλες στο παρελθόν, από τα αυτοοργανωμένα δίκτυα αντιπληροφόρησης, όπου δεκάδες «μη επαγγελματίες» ενημέρωναν τον κόσμο με πραγματικά συγκλονιστικές μαρτυρίες για το τι συνέβαινε στο δρόμο.

Για όσους πάντως εξακολουθούν να κόπτονται για το ύψιστο αγαθό της ενημέρωσης, υπάρχει κατατεθειμένη εδώ και χρόνια η λύση του «απεργιακού δελτίου», παραγόμενου από τους ίδιους τους συντάκτες και τις ενώσεις τους, χωρίς την παρέμβαση των ιδιοκτητών, χωρίς η είδηση να μετατρέπεται σε εμπόρευμα δίπλα σε διαφημίσεις. Ένα απεργιακό δελτίο που θα παράγεται στο δρόμο από εργαζόμενους του κλάδου, θα εποπτεύεται από τα σωματεία μας και δεν θα δίνει το δικαίωμα στον κάθε Μπόμπολα, Αλαφούζο, Κυριακού κ.α., και φυσικά στη ΓΑΔΑ, να μας μιλάει από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες.

Όμως κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο στη βούληση των αφεντικών και των συνδικαλιστών συμμάχων τους που εν τοις πράγμασι τους κάνουν «πλάτη» στον ιδεολογικό πόλεμο που έχει κηρυχτεί στην κοινωνία.

Ως εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αρνούμαστε να διαχωριστούμε από την εργατική τάξη, την οποία θεωρούμε «φυσικό» μας χώρο, και αισθανόμαστε την ανάγκη να συμπορευτούμε με τις κινητοποιήσεις της ενάντια στην ιστορικού μεγέθους επίθεση που εξαπολύει το κεφάλαιο.

Αντιμετωπίζοντας ακριβώς τα ίδια προβλήματα και έχοντας τις ίδιες προοπτικές με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, καταγγέλλουμε την απόφαση της ΠΟΕΣΥ ως απεργοσπαστική και δηλώνουμε ότι αντιτασσόμαστε σθεναρά σε τέτοιες αποφάσεις.


ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ
 
http://katalipsiesiea.blogspot.com/2011/06/blog-post_26.html

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Αποφάσεις 1ης Συνέλευσης Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου - Τηλεόρασης

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΒΑΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ-ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ που πραγματοποιήθηκε στις 19/06/11 αποφάσισε:
1. Την πραγματοποίηση περαιτέρω συνελεύσεων.
2. Την δημιουργία ιστολογίου που θα εξυπηρετεί τους σκοπούς της συνέλευσης.
3. Οι παραγωγοί - μέλη ΣΑΠΟΕ ή όσοι διαχειρίζονται σημαντικά κεφάλαια δεν έχουν θέση στις συνελεύσεις βάσης τεχνικών κινηματογράφου-τηλεόρασης.
4. Οι αποφάσεις της συνέλευσης θα συνδιαμορφώνονται από τα μέλη της και θα λαμβάνονται με βάση την ομοφωνία. Σε περίπτωση που αφότου έχουν αναπτυχθεί όλα τα επιχειρήματα επαρκώς δεν μπορεί να επιτευχθεί συναίνεση, θα πραγματοποιείται ψηφοφορία.

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ:                                                                                                                     
Κυριακή 26/06/11
στις 17.00, θέατρο "Άλεκτον"
Σφακτηρίας 23, Μεταξουργείο.

ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
1. Δημιουργία Ιστολογίου
2. Συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις
3. Τρόποι λειτουργίας της συνέλευσης και κοινοποίησής της
Και άλλα θέματα που θα αποφασίσει η συνέλευση

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Απεργία 15/6 - Συνέλευση Βάσης 19/6


ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ-ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Η οικονομική συγκυρία και οι καταστροφικές συνέπειες της στην καθημερινότητα των εργαζομένων, φέρνουν αλλαγές στον τρόπο σκέψης τους και της συνείδησης τους, καταρρίπτοντας κάθε αυταπάτη για επιστροφή στο ‘’καλό’’ παρελθόν που μέχρι και τώρα θρέφουν οι πολιτικοί. Το εκβιαστικό δίλημμα ‘’ή δεχόμαστε τα μέτρα ή βουλιάζουμε’’ δεν περνάει. Πλέον είναι δεδομένη σε όλους η οικονομική και παραγωγική κατάρρευση, είναι πλέον εμφανής σε όλους η δικτατορία των αγορών που κατέκτησαν κάθε πτυχή της κοινωνίας, άλωσαν αξίες και συνειδήσεις, γκρέμισαν σε μία νύχτα κατακτήσεις δεκαετιών.

Το πολιτικό σύστημα μη έχοντας πια καμιά νομιμοποίηση προσφεύγει σε όλο και πιο τρομοκρατικούς και τυραννικούς τρόπους άσκησης της εξουσίας όπως το νοιώσαμε εφιαλτικά στην πορεία της απεργίας της 11ης Μάη με το παρά λίγο δολοφονικό χτύπημα στον Γ.Κ. και τον τραυματισμό άλλων 80 διαδηλωτών από τα Μ.Α.Τ. Ο κοινωνικός ιστός διαλύεται και η εργατική τάξη μετατρέπεται σε αναλώσιμους φτωχούς.

Τα κοινωνικά κομμάτια τρομοκρατημένα, χωρίς αντιστάσεις και ανακλαστικά στρέφεται το ένα εναντίον του άλλου. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός πήρε σάρκα και οστά όπως είδαμε με τα πογκρόμ ελλήνων-φασιστών εναντίον μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας με αφορμή την άγρια δολοφονία
ενός ανθρώπου για μία κάμερα. Ο ισχυρότερος εναντίον του αδύναμου, ο έλληνας εναντίον του μετανάστη, ο μεσαίος εναντίον του πληβείου, ο κατέχων άδεια ασκήσεως επαγγέλματος εναντίον αυτού που δεν έχει.

Οι τεχνικοί στον εργασιακό χώρο του κινηματογράφου-τηλεόρασης εισπράττουν και αυτοί με τη σειρά τους όλη την κρίση με πολύ μεγάλη ανεργία, μεγάλη μείωση των εισοδημάτων τους και ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Επιδίωξη των εργαζόμενων σ΄ αυτόν το χώρο δεν είναι πλέον η ευημερία όπως ήταν, αλλά η επιβίωση. Σ΄ αυτή την κοινωνική και εργασιακή πραγματικότητα το μέλλον μοιάζει ζοφερό αν αφεθεί στα χέρια της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.

Είναι ανάγκη να ανασυρθούν από τη συλλογική μνήμη διαδικασίες και εργαλεία που ξεχάστηκαν, είναι ανάγκη να χρησιμοποιηθούν τα ‘’όπλα’’ που υπάρχουν τώρα για να μπορέσουμε να αντισταθούμε απέναντι στη βαρβαρότητα που έρχεται. Αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να δημιουργηθούν και να χτιστούν μέσα στα ερείπια δομές και οργανώσεις που δεν θα επιτρέψουν να επαναληφθεί η ιστορία, που θα δημιουργήσουν ένα κόσμο που θα παράγει για τις ανάγκες του και θα ικανοποιεί τις πραγματικές επιθυμίες του.
Όλοι μαζί, συλλογικά.


ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Η οργάνωση των τεχνικών στον κινηματογράφο-τηλεόραση δεν μπορεί να είναι ίδια μ’αυτήν που έθρεψε την αδιαφορία στους εργαζόμενους, την γραφειοκρατία, τον παραγοντισμό και στο τέλος το ξεπούλημα. Οι διαδικασίες δεν μπορεί να είναι εκλογές μια φορά το χρόνο, η διαχείριση των προβλημάτων δεν μπορεί να γίνεται από δύο, τρία άτομα του προεδρείου, ένα σωματείο δεν μπορεί να συναλλάσσεται με κράτος και κόμματα.

Στην οργάνωση των τεχνικών θα συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως ηλικίας, εμπειρίας, ειδικότητας, υπηκοότητας, κατοχής άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Όλοι θα έχουν υποχρεώσεις και ευθύνες , όλοι θα εισπράττουν την αλληλεγγύη όλων. Και το κύριο όργανο της οργάνωσης αυτής δεν μπορεί να είναι άλλο από τη γενική συνέλευση όλων των εργαζομένων όπου ο καθένας θα έχει φωνή και οι αποφάσεις θα είναι συλλογικές. Κανένας ειδικός, καμιά αυθεντία, κανένας ενδιάμεσος δεν μπορεί να διαπραγματεύεται τα προβλήματα του επαγγέλματος. Κανένας δεν θα μπορεί να έχει προνόμια, ούτε ειδική μεταχείριση. Όλοι θα είναι ίσοι στο λόγο και τις αποφάσεις.
Παράλληλες διαδικασίες που θα διευκολύνουν και θα επιταχύνουν την αποτελεσματικότητα της γενικής συνέλευσης είναι η συνέλευση συνεργείου που θα συζητιούνται τα συγκεκριμένα προβλήματα κάθε έργου (σειρά, ταινία, διαφημιστικό, εκπομπή) αλλά και οι κλαδικές συνελεύσεις όπου θα συζητιούνται τα προβλήματα των ειδικοτήτων και θα προετοιμάζονται θέματα που θα εισηγούνται στη γενική συνέλευση.

Το εάν θα δημιουργηθεί σωματείο αυτό θα εξαρτηθεί από τη δυναμική, την βούληση αλλά και την αναγκαιότητα που θα προσδώσουν τα μέλη της συνέλευσης. Ίσως ειπωθεί ότι τέτοιου είδους οργανώσεις είναι αναποτελεσματικές και ουτοπικές. Έχουμε να απαντήσουμε ότι α)έχουμε δοκιμάσει τις ρεαλιστικές προτάσεις και είναι αυτές που μας οδήγησαν σ’αυτή την κατάσταση β) δεν μπορεί να υπάρξει άμεση λύση και μαγική συνταγή και γ)τα προβλήματα είναι κοινά για όλους, πρέπει να συζητιούνται απ’όλους, να δεσμεύονται όλοι.


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Αυτού του είδους η οργάνωση δεν μπορεί να υπάρξει και δεν θα γίνει πραγματικότητα αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη τόσο μεταξύ των τεχνικών όσο και μεταξύ των τεχνικών και άλλων εργαζομένων ή ανέργων. Μη ξεχνάμε ότι αυτή την περίοδο πολλοί θα αλλάξουν επάγγελμα ή θα παραμένουν για μεγάλο χρόνο άνεργοι. Το ότι είμαστε στο χώρο του θεάματος ή το ότι παράγουμε καλλιτεχνικό έργο δεν μας διαφοροποιεί σε τίποτα από τους άλλους εργαζόμενους. Με δράσεις αλληλεγγύης σε αγωνιζόμενους εργαζόμενους ή ανέργους αλλά και στους πιο αδύναμους θα ξεπεράσουμε τη συντεχνιακή και ατομικιστική αντίληψη που είχαμε ως τώρα και ήταν ένας από
τους κύριους παράγοντες που μας οδήγησαν στην αδύναμη κατάσταση που βρισκόμαστε. Η αλληλεγγύη μπορεί να δομηθεί μέσα από την επικοινωνία αλλά και πράξεις που να ενισχύουν τους δεσμούς κοινότητας ανάμεσα μας. Η ίδρυση ταμείου αλληλεγγύης είναι αναγκαία για να βοηθηθούν τεχνικοί που έχουν πολύ σοβαρή ανάγκη. Τώρα που το κράτος πρόνοιας καταρρέει εργαζόμενοι με σοβαρά προβλήματα υγείας ή ατυχήματα θα βρίσκονται σε τραγική κατάσταση.


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΔΡΟΜΟΣ-ΑΓΩΝΕΣ
Η εργατική τάξη και η τάξη των εργοδοτών δεν έχουν τίποτα το κοινό μεταξύ τους. Οι εργοδότες αφού τόσα χρόνια έκαναν περιουσίες και καταθέσεις τώρα θέλουν ακόμη περισσότερα. Οι συλλογικές συμβάσεις ακυρώνονται είτε με νόμους είτε με την τρομοκρατία των εργοδοτών μέσα από τον εκβιασμό της εργασίας ή της ανεργίας. Κανένας εργοδότης και κανένα κράτος δεν θα αναχαιτιστούν στο δρόμο τους για την υποδούλωση μας αν δεν πιεστούν, δεν εκβιαστούν, δεν τρομοκρατηθούν. Ο αγώνας, ο δρόμος και η σύγκρουση είναι μονόδρομος. Η υπεράσπιση της συλλογικής σύμβασης, η χρησιμοποίηση των αναιμικών θεσμικών οργάνων που έχουν απομείνει (επιθεώρηση εργασίας, Ι.Κ.Α., καταγγελίες) είναι μέσα πίεσης προς τους εργοδότες. Η λογική “μια δουλίτσα να υπάρχει και ότι να’ναι” οδηγεί στον πάτο.

Επίσης έχουμε ένα όπλο δυνατό, το αντικείμενο της δουλειάς μας. Την εικόνα και ήχο, που θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για την υπεράσπιση των κοινωνικά αποκλεισμένων, την αποκάλυψη της φύσης του καπιταλισμού, για τους αγώνες που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι.

Μέσα από την ιστορία γίνεται φανερό ότι οι μεγάλες κρίσεις σαν κι αυτή που ζούμε εμείς σήμερα (μη ξεχνάμε την κατάσταση σε Αφρική, Ασία όλα αυτά τα χρόνια) βοηθούν το υπάρχον οικονομικό και κοινωνικό σύστημα να ξεπερνάει τις αντιφάσεις και αδιέξοδα του. Μέσα από την καταστροφή και το θάνατο ζει και γίνεται πιο δυνατό. Άλλοτε μέσα από τη φτώχεια και τη δυστυχία, άλλοτε μέσα από πολέμους και πυρηνικές καταστροφές. Αυτή τη χρονική στιγμή ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι είναι συγκεντρωμένος σε πιο λίγα
χέρια από ποτέ. Όλα αυτά δεν είναι δυνατό να μη μας προκαλούν ερωτήματα και προβληματισμούς για το σύστημα ,την παραγωγή, τις διεξόδους τόσο μέσα στο επάγγελμα μας όσο και έξω απ’αυτό.

Μας ενδιαφέρει τι παράγουμε, πόσο παράγουμε, για ποιόν το παράγουμε;
Μπορεί η κατανάλωση να είναι η αιτία για την οποία ζούμε και από την οποία ζούμε;
Η κοινωνία χρειάζονταν αυτή την τόσο μεγάλη παραγωγή διαφημίσεων, σειρών, εκπομπών, ταινιών;
Μήπως οι θέσεις των τεχνικών κινημ.-τηλ. όπως και αυτές της παραγωγής υπηρεσιών ήταν πολύ περισσότερες απ’ αυτές που χρειάζεται η κοινωνία;
Μπορούμε να φανταστούμε ενός κινηματογραφικού-τηλεοπτικού έργου με διαφορετικούς όρους απ’αυτούς του παραγωγού-τεχνικού-διανομέα, καναλάρχη;
Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός κινηματογραφικού-τηλεοπτικού προϊόντος;
Μπορούμε να ζούμε παράγοντας έργα στα οποία δεν εμπεριέχεται η εκμετάλλευση και η υπεραξία;
Μπορούμε να αυτοδιευθύνουμε την παραγωγή, διανομή, κατανάλωση;
Μήπως η παντοδυναμία του καπιταλισμού είναι ένας μύθος που θα πρέπει να καταρρίψουμε;
Η οργάνωση μας σαν τεχνικοί στο θέαμα θα εμπεριέχει το σπόρο για την κοινωνία που θέλουμε;

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Ανοιχτή Συνέλευση Διακοπτών ΤΕΤΑΡΤΗ 8/6 στις 17:00 Σκυλιτση κ Πλαπουτα (στο πεζοδρομο)

Ανοιχτή Συνέλευση Διακοπτών


ΤΕΤΑΡΤΗ 8/6 στις  17:00  Σκυλιτση κ Πλαπουτα (στο πεζοδρομο)